Osoby stosujące przemoc trafiające do terapii dzielą się na dwa typy. Rzadko, są to osoby zgłaszające się dobrowolnie do programu korekcyjno-edukacyjnego, albo tzw. sprawcy, którym grożą sankcje prawne, a terapia jest warunkiem postawionym przez sąd, którego spełnienie pozawala na uniknięcie konsekwencji prawnych.
Osoba stosująca przemoc to osoba, która za pomocą działań przemocowych zaspokaja swoje potrzeby, takie jak: potrzebę bezpieczeństwa, potrzebę sprawstwa, potrzebę wpływu i kontroli, potrzebę szacunku i uznania, potrzebę zrozumienia, potrzebę miłości, potrzebę porządku i sprawiedliwości.
Taką osobę bardzo często charakteryzują deficyty w różnych obszarach funkcjonowania, zwłaszcza:
- deficyt umiejętności odraczania gratyfikacji,
- deficyt umiejętności wyrażania uczuć i emocji,
- upośledzenie zdolności współodczuwania,
- deficyt umiejętności odraczania reakcji,
- deficyt w radzeniu sobie z lękiem (zaborczość/zazdrość),
- deficyt w umiejętności uczenia się,
- upośledzenie związków (tzw. płytkie związki; utrzymywanie relacji ze względu na przydatność innych w realizacji własnych celów).
Mechanizmy działania i funkcjonowania codziennego osoby stosującej przemoc to przede wszystkim: zaprzeczanie, zatajanie, kontrolowanie, upokarzanie, obwinianie, manipulowanie i umniejszanie.
W naszej pracy terapeutycznej, korekcyjno-edukacyjnej z osobami stosującymi przemoc zauważamy bardzo często, że to przeżyta przez nich trauma w dzieciństwie lub w młodych latach jest źródłem zachowań przemocowych.
Często tzw. sprawcy przemocy noszą w sobie traumy, sami byli ofiarami i ich działania są jedynym znanym im sposobem na pozbycie się nadmiaru czucia takich emocji jak złość, gniew, strach, smutek, których nie mieli okazji nigdy zrozumieć i odreagować. Właśnie zrozumieć i poczuć to co było dla nich trudne w tamtym czasie. Często mówią o tym jak byli bici, wyzywani i straszeni przez rodziców, ale tłumaczą takie sytuacje, że to było dla ich dobra, co pomogło im wyrosnąć na „ porządnych ludzi”.
W pracy terapeutycznej z osobą stosującą przemoc ważne jest, aby pomóc jej zrozumieć i poczuć jakie emocje i uczucia przeżywała wtedy kiedy doznawała sama przemocy oraz to czego w tym czasie potrzebowała, czyli nazwać i wyrazić swoje potrzeby.
Kiedy taka osoba jest w stanie zrozumieć siebie w sytuacji doznawania przemocy, wtedy pomagamy jej zrozumieć co może poczuć i czego potrzebować osoba wobec której ona stosuje przemoc.
Podsumowując, praca z osobami stosującymi przemoc polega na dostarczeniu im wiedzy czym jest przemoc, jakie są skutki prawne i społeczne stosowania przemocy oraz nauce empatii, porozumienia bez przemocy z innymi ludźmi, czyli języka serca wg metody M. Rosenberga.
Dlaczego tak trudno „naprawić sprawcę przemocy”?
Osoby stosujące przemoc trafiające do terapii dzielą się na dwa typy. Rzadko, są to osoby zgłaszające się dobrowolnie do programu korekcyjno-edukacyjnego, albo tzw. sprawcy, którym grożą sankcje prawne, a terapia jest warunkiem postawionym przez sąd, którego spełnienie pozawala na uniknięcie konsekwencji prawnych.
Osoba stosująca przemoc to osoba, która za pomocą działań przemocowych zaspokaja swoje potrzeby, takie jak: potrzebę bezpieczeństwa, potrzebę sprawstwa, potrzebę wpływu i kontroli, potrzebę szacunku i uznania, potrzebę zrozumienia, potrzebę miłości, potrzebę porządku i sprawiedliwości.
Taką osobę bardzo często charakteryzują deficyty w różnych obszarach funkcjonowania, zwłaszcza:
- deficyt umiejętności odraczania gratyfikacji,
- deficyt umiejętności wyrażania uczuć i emocji,
- upośledzenie zdolności współodczuwania,
- deficyt umiejętności odraczania reakcji,
- deficyt w radzeniu sobie z lękiem (zaborczość/zazdrość),
- deficyt w umiejętności uczenia się,
- upośledzenie związków (tzw. płytkie związki; utrzymywanie relacji ze względu na przydatność innych w realizacji własnych celów).
Mechanizmy działania i funkcjonowania codziennego osoby stosującej przemoc to przede wszystkim: zaprzeczanie, zatajanie, kontrolowanie, upokarzanie, obwinianie, manipulowanie i umniejszanie.
W naszej pracy terapeutycznej, korekcyjno-edukacyjnej z osobami stosującymi przemoc zauważamy bardzo często, że to przeżyta przez nich trauma w dzieciństwie lub w młodych latach jest źródłem zachowań przemocowych.
Często tzw. sprawcy przemocy noszą w sobie traumy, sami byli ofiarami i ich działania są jedynym znanym im sposobem na pozbycie się nadmiaru czucia takich emocji jak złość, gniew, strach, smutek, których nie mieli okazji nigdy zrozumieć i odreagować. Właśnie zrozumieć i poczuć to co było dla nich trudne w tamtym czasie. Często mówią o tym jak byli bici, wyzywani i straszeni przez rodziców, ale tłumaczą takie sytuacje, że to było dla ich dobra, co pomogło im wyrosnąć na „ porządnych ludzi”.
W pracy terapeutycznej z osobą stosującą przemoc ważne jest, aby pomóc jej zrozumieć i poczuć jakie emocje i uczucia przeżywała wtedy kiedy doznawała sama przemocy oraz to czego w tym czasie potrzebowała, czyli nazwać i wyrazić swoje potrzeby.
Kiedy taka osoba jest w stanie zrozumieć siebie w sytuacji doznawania przemocy, wtedy pomagamy jej zrozumieć co może poczuć i czego potrzebować osoba wobec której ona stosuje przemoc.
Podsumowując, praca z osobami stosującymi przemoc polega na dostarczeniu im wiedzy czym jest przemoc, jakie są skutki prawne i społeczne stosowania przemocy oraz nauce empatii, porozumienia bez przemocy z innymi ludźmi, czyli języka serca wg metody M. Rosenberga.
W ramach zadania publicznego pn.” Program dla OSP w podregionie siedleckim 2022- „PO-MOC” każdy uczestnik może wziąć udział w:
- konsultacji wstępnej - diagnostyczneji/lub konsultacjach motywujących do udziału
- spotkaniach grupy korekcyjno-edukacyjnej
- konsultacjach indywidualnych
W razie pytań lub wątpliwości zapraszamy do kontaktu z pracownikiem
Punktu Konsultacyjnego pod nr tel. 693 570 205
Istnieje możliwość umówienia spotkań na terenie miasta Siedlce, powiatu siedleckiego, powiatu łosickiego i powiatu sokołowskiego.
Tytuł zadania: Program dla OSP w podregionie siedleckim 2022- „PO-MOC” Zadanie dofinansowane ze środków z budżetu Województwa Mazowieckiego
